Het einde van een tijdperk
Na 48 jaar en 7 maanden komt een eind aan het tijdperk Ineke Wissink en Trebbe. Want onze Ineke neemt vandaag afscheid en gaat met pensioen. “Ik blik terug op een prachtige tijd, met hele fijne collega’s. Daarvoor wil ik iedereen bedanken.” Hoog tijd om terug te blikken op het tijdperk Ineke en Trebbe.
Snel aan het werk
Ineke wilde eigenlijk de verpleging in, voor mensen zorgen dat leek haar wel wat. Totdat het moment kwam dat ze daadwerkelijk voor de keuze kwam te staan. “Het onregelmatige sprak me toch minder aan.” Ineke koos voor de opleiding lager economisch administratief onderwijs. Een hele korte opleiding. “Zo kon je toch snel aan het werk.
Binnen een paar weken kon ik aan de slag en ik hoefde alleen maar een werkgeversverklaring in te vullen. Geen contract, verder niks.”
Golfbewegingen van de economie
Ineke gaat aan de slag als administratief medewerker. Een gouden greep zo blijkt, dezelfde functie blijft ze al die jaren vervullen. Maar haar werkzaamheden zijn in die 47 jaar wel drastisch veranderd. “Ik begon met bonnen bij de facturen zoeken en deze later opruimen.” Alles was nog handwerk vertelt Ineke. “Het zoekwerk, het stempelen, bureaus vol met papier.” Beetje bij beetje worden de werkzaamheden gemoderniseerd en gedigitaliseerd. “Er volgde een boekhoudmachine, een soort enorme typemachine, zo groot als een gemiddelde tafel. Daar zat je achter en werkte je met een crediteurenkaart. Later werkten we met ponstypistes. Daarna volgde de eigen typemachine en nog weer later de computer. Die computer is nog weer vele malen vervangen door een snellere en compactere variant.” Het werk van Ineke ontwikkelde zich van volledig handmatig naar volledig gedigitaliseerd. “Ik krijg de facturen binnen via de mail. Deze controleer ik, voeg er digitaal de bonnen bij en ik kijk ook of ze voldoen aan de inkoopcontracten en jaarafspraken. Dat gaat allemaal digitaal. Er is geen map of papiertje meer te vinden op mijn kantoor.” Ook andere ontwikkelingen volgen elkaar in een rap tempo op. “Ik zag bewegingen als decentralisatie en centralisatie van de afdeling. Eerst zat de afdeling in Enschede, later in Enschede, Zwolle en Nieuwegein om nog later weer terug te gaan naar Enschede. De golfbewegingen van de economie zullen we maar zeggen.”
Digitalisering; een aardverschuiving
De digitalisering die Ineke aanhaalt is met afstand de grootste verandering in de 47 jaar dat ze werkt. “Het is echt een aardverschuiving geweest.” In 2011 werd gestart met het digitaliseren van de debiteuren- en crediteurenadministratie. Op het moment dat het traject werd ingezet was Ineke nog sceptisch. “Ik moest het allemaal nog maar zien. Een leeg bureau, dat kan toch niet? En de consequenties voor alle partijen waar we mee werken, die waren enorm. Ik vroeg me af of zij dat wel wilden en konden.” Ineke had dan ook niet verwacht dat uiteindelijk het volledige proces werd gedigitaliseerd. “Er is niets wat niet gedigitaliseerd is, van factuur tot herinnering, alles komt digitaal binnen. En elke partij waarmee we werken is daar in meegegaan. Zelfs de meeste zzp-ers. Dat vind ik toch wel knap hoor.” Het proces wordt nog steeds verder geoptimaliseerd. “We elimineren nu nog stappen uit ons proces, het gaat steeds sneller.” Ineke verwacht dat als we de tijd nog tien jaar doorspoelen de werkzaamheden en digitalisering nog verder geoptimaliseerd zijn. “We kunnen dan met de huidige afdeling, nog meer werk aan.”
Uitdaging en nostalgie
Het was niet makkelijk om mee te gaan in de veranderingen maar toch is het Ineke elke keer weer gelukt. “Ik heb daar niet echt een manier voor, je moet gewoon mee. Dat kost tijd, maar je leert er ook weer nieuwe dingen van. En juist dat geeft het werk weer nieuwe uitdagingen. Het mee veranderen is misschien ook wel voortgekomen uit de liefde voor mijn vak.” Met nostalgie kijkt Ineke terug op de ‘papieren’ tijden die achter haar liggen. “Een vol bureau met papieren facturen. Eindeloze telstroken uit de telmachines, meterslang door het kantoor. De optische formulieren – een soort acceptgiro - die met de typemachine ingevuld moesten worden, zonder ook maar één typefout te maken want dan moest je overnieuw beginnen. En de loonzakjes, ach die kleine envelopjes. Ik weet nog dat we de loonzakjes wekelijks moesten vullen. Dat deden we altijd met z’n drieën. De één telde het geld en legde het op een envelopje, de tweede telde het na en ik telde het dan nog een keer na en plakte de envelop dicht. Het knisperen en de geur van het papier, ik mis het soms wel.”
Aandacht
Toch brengt de digitalisering ook minder mooie kanten met zich mee. “Ik vind het wel jammer dat daardoor het persoonlijk contact minder wordt. Nu gaat alles maar via de mail. Je went er beetje bij beetje wel aan, maar het warme contact is minder vanzelfsprekend. We moeten daar nu veel meer attent op zijn, anders spreek je niet zo maar meer iemand.” Dat Ineke het jammer vindt dat ze minder persoonlijk contact heeft met collega’s en andere partijen, dat is niet verwonderlijk. Als je anderen vraagt dan zullen ze stuk voor stuk beamen dat Ineke gek is op gezelligheid en een echte ‘samenwerker’ is. En dat zegt Ineke zelf ook. “Ik werk graag samen met anderen. We hebben ook echt een gezellige afdeling. In die zin ben ook echt blij dat we in een kantoortuin werken met elkaar.”
Rennen of stilstaan
In al die jaren heeft Ineke nooit de stap gezet om ergens anders aan de slag te gaan. “Ik zit hier hartstikke fijn op mijn plek. Ik heb het echt al die jaren naar mijn zin gehad en nog steeds. Ik heb leuke collega’s. En wat ook niet onbelangrijk is, Trebbe is altijd al een solide bedrijf geweest. Waarom zou ik dan weggaan?” In de tijd dat Ineke bij Trebbe werkt heeft ze twee crises meegemaakt. “De eerste was in de jaren 80. Die duurde minder lang dan de laatste crisis, maar beide is Trebbe goed doorgekomen. Ik vind het knap van de directie hoe zij Trebbe leiden.” Dat Trebbe de crises goed is doorgekomen is volgens Ineke onder andere terug te voeren op het inspelen op ontwikkelingen en veranderingen. “Trebbe is een partij die in mijn optiek heel snel inspeelt op ontwikkelingen. Dat kan alleen als de directie daar ook een visie op heeft.”
Typisch Trebbe
Een andere reden waarom Ineke goed op haar plek zit bij Trebbe is de bedrijfscultuur. “De korte lijnen, het persoonlijke contact, vrijheid, snel schakelen, dat is wel typisch Trebbe.” Volgens Ineke groeit de unieke bedrijfscultuur mee met het aantreden van een nieuwe generatie Trebbe en de tijd. “Vroeger waren dingen meer ingekaderd, met de komst van meneer Trebbe werd dat losser. Nu Hein Trebbe jr. ook bij de directie zit, is er nóg meer aandacht voor digitalisering en automatisering.” En toch blijven er ook unieke elementen bewaard, ondanks de tand des tijds. “De korte lijnen en de aandacht voor ontwikkeling en voor de medewerkers zijn er eigenlijk altijd al geweest.”
Bijzondere momenten
Medewerkers. Daar heeft Ineke er heel wat van voorbij zien komen in haar tijd bij Trebbe. “Ik durf er geen getal op los te laten, het zijn er misschien wel honderd. En dat terwijl het verloop bij Trebbe niet hoog is. Er zitten hier bij Trebbe al heel veel mensen al heel lang. Dat is toch ook een teken dat het de meeste mensen hier goed bevalt lijkt me.” In die tijd heeft Ineke ook heel veel mooie dingen meegemaakt, vertelt ze. “Jubilea van collega’s en natuurlijk de jubilea van mezelf.” Op de vraag wat dan het allermooiste is wat Ineke heeft meegemaakt, daar hoeft ze niet lang over na te denken. “Dat is het 100-jarig bestaan. Bijzonder dat een familiebedrijf al zo lang bestaat. En dat we dit met elkaar mochten vieren. Dat we samen ergens naar toe hebben gewerkt en dat we daar allemaal een steentje aan bij hebben gedragen, dat vond ik heel bijzonder.”
Wil jij ook werken bij Trebbe?
Trots
Naast de bijzondere mijlpalen van Trebbe is Ineke ook hartstikke trots op haar afdeling en vooral op de digitaliseringsslag die ze samen hebben gemaakt. “Dit hebben we echt met z’n allen gedaan. We hebben samen de hobbels die er waren overwonnen. We leren nog steeds elke dag van elkaar. En we helpen elkaar weer verder. Beetje bij beetje word je wijzer. Eigenlijk nu ik er zo op terug kijk, is het best knap dat het allemaal gelukt is en dat ik daarin nog steeds goed mee kan komen.”
Het moment is daar
En dan is nu het moment aangebroken dat Ineke stopt met haar werkzaamheden bij Trebbe. Een beslissing die Ineke zorgvuldig heeft genomen en voorbereid. Eerder dit jaar startte ze al met het afbouwen van haar uren. "Ik blik terug op een prachtige tijd, met hele fijne collega's. Daarvoor wil ik iedereen bedanken!"
