Bart Heijs

Al jong affiniteit met ontwerpen

Als tiener wist Bart niet wat hij wilde worden. Hij bezocht open dagen van diverse opleidingen en uiteindelijk heeft zijn vader hem meegenomen naar de open dag van de MTS Bouwkunde. “Toen we daar door de timmerwerkplaats liepen dacht ik: ‘dit ga ik doen, dit kan ik begrijpen’. Ontwerpen vond ik altijd al leuk, zo ging ik vaak naar de bibliotheek om tijdschriften over architectuur te lezen. En tijdens mijn studie Bouwkunde, eerst op de MTS en vervolgens op de HTS, had ik ook meer affiniteit met de ontwerpkant dan met bijvoorbeeld de constructie. Maar ik heb toen nooit gedacht dat ik projectontwikkelaar zou worden.”

Samenwerken met drie generaties Trebbe

Tijdens zijn HTS-opleiding moest Bart twee keer stage lopen. De eerste stage was bij een architectenbureau en de tweede was bij Trebbe. “In 1990 heb ik zes maanden meegelopen in de uitvoering van twee appartementengebouwen aan de Espoortstraat in Enschede. Het was een leerzame stage, ik had twee linkerhanden maar wilde wel graag aanpakken. Op mijn eerste dag kreeg ik wapeningstekeningen want de ijzervlechter was ziek en ik moest het uitzoeken. Ik werd dus meteen in het diepe gegooid. En leuk is dat Jan Trebbe, de vader van Hein Trebbe sr. en de opa van Hein Trebbe jr., hier twee appartementen had gekocht die samengevoegd werden tot één appartement. Jan Trebbe kwam een keer op de bouw met zijn interieuradviseur en ik heb toen geholpen om de gordijnen in te meten. Dus ik heb drie generaties Trebbe meegemaakt en dat vind ik wel heel bijzonder.”

Bart solliciteert bij Trebbe

Na afronding van de HTS is Bart gaan werken bij een architectenbureau in Rijssen. “Dit bureau kwam op school en vroeg toen of ik bij hen wilde solliciteren in Lisse. Uiteindelijk ben ik op hun kantoor in Rijssen gaan werken als een soort van trainee maar die functie bestond toen nog niet. Tijdens mijn tweede fase van het traineeship liep ik mee bij een ervaren opzichter bij de nieuwbouw van een verzorgingshuis in Almelo dat werd gerealiseerd door Trebbe. Dus ik zat in de directiekeet naast de keet van het uitvoeringsteam van Trebbe. Er werd toen al een lijntje opgegooid of ik interesse had in een baan bij Trebbe maar ik had het bij mijn toenmalige werkgever naar mijn zin en wilde eerst mijn traineeship afmaken en dat heb ik gedaan. Ik heb er zes jaar gewerkt.” Daarna heeft Bart samen met een compagnon een eigen architectenbureau gehad, waar Bart na twee jaar uitgestapt is. En daarna is Bart uiteindelijk toch op gesprek gekomen bij Trebbe.  

Met plezier aan de slag bij Trebbe

Voor de functie van projectontwikkelaar bij Trebbe is Bart in 2000 op sollicitatiegesprek geweest bij Hein Stooker, toen nog adjunct-directeur en nu directeur. “Met Hein had ik meteen een klik en we werken nog steeds erg plezierig samen. Ik kon meteen in dienst komen en op mijn eerste werkdag heeft een collega-projectontwikkelaar me meegenomen naar wat projecten die Trebbe toen in Enschede bouwde. Ook herinner ik me nog goed de eerste twee projecten waaraan ik zelf mocht meewerken: de ontwikkeling van het terrein van het voormalige Juliana ziekenhuis in Ede en de ontwikkeling van appartementen op het terrein van een voormalige kloostertuin in Nijmegen. Dit waren ontwikkelprojecten met mooie uitdagingen zoals vervuiling in de grond, aanleggen van een park en ik moest mijn eerste informatieavond voor de kopers houden. Dat vond ik toen best spannend. Maar de kopers waren tevreden, later kreeg ik bij de oplevering een fles wijn van de Vereniging van Eigenaren.”

De puzzelstukjes moeten in elkaar passen

Tegenwoordig is er een opleiding voor projectontwikkelaar, dat was er vroeger niet. Bart zegt dat hij alles geleerd heeft bij Trebbe. “Ik leerde elke dag weer door te doen en te vragen. In het begin was ik betrokken vanaf de prille ontwikkeling tot en met de verkoopbrochure, de verkoop, de overleggen met een makelaar tot de laatste woning verkocht was. Ook het opleverfeestje regelde ik zelf. Dat is nu veranderd. Het verkooptraject is digitaal geworden en wordt gedaan door gespecialiseerde collega’s. Door mijn ervaring word ik nu vaker aan de voorkant ingezet, de puzzelstukjes moeten kloppen van de berekeningen tot en met de VO- of DO-fase. Daarbij werk ik samen met onder meer architecten en gemeentes en intern met veel collega’s, van projectmanagers, calculatoren tot de administratie. Ik werk daarbij voor BasisWonen, HoogWonen en U-bouw. Ik vind het fijn als de puzzelstukjes in elkaar passen. Ik overleg graag met andere betrokkenen waarbij je elkaar de ruimte moet geven om samen tot een haalbare oplossing te komen.”

Verbinding met directie

In de afgelopen 25 jaar is er veel veranderd. Zo heeft de digitalisering een enorme invloed gehad. Alles gaat sneller, terwijl de ontwikkelprocessen langzamer zijn geworden. “Dat komt door alle regels en eisen waar de projecten aan moeten voldoen. We zijn nu veel meer tijd kwijt aan de voorkant, terwijl we vroeger veel sneller in verkoop konden. En tegenwoordig bouwt Trebbe veel conceptuele woningen. Vroeger bedachten we gewoon mooie plannen, werkten we deze uit. En was het duur dan werd het afgeprijsd en daarna in de verkoop. Nu mogen we minder en proberen we bij ons concept te blijven.” Toch vindt Bart dat Trebbe in meerdere opzichten wel hetzelfde is gebleven. “Dat het nog steeds een familiebedrijf is vind ik belangrijk. Ik vind de korte lijnen met de directie erg fijn, de verbinding met Hein sr. en Hein jr. en ook met mijn direct leidinggevende Hein Stooker. Dat voelt als gelijkwaardige collega’s. Hopelijk zien collega’s mij ook als iemand die graag samenwerkt zodat ze er ook echt zin in hebben om samen aan een leuk project te beginnen.”