Op 19 mei bereikt Harrie Kwakkel zijn pensioengerechtigde leeftijd. Harrie heeft dan bijna 38 jaar bij Trebbe gewerkt en een prachtige loopbaan doorgemaakt. Hoewel Harrie op 17 mei officieel afscheid neemt van zijn collega’s, blijft hij binding met zijn collega’s houden. Want natuurlijk gaat Harrie genieten van zijn vrije tijd, maar ook blijft hij af en toe op kantoor en onze bouwplaatsen komen omdat hij de leerlingen bij Trebbe blijft coördineren. “Prachtig vind ik het om op deze manier contacten te onderhouden met mijn collega’s en de jongere generatie. Ik zorg dat de leerlingen werkervaring opdoen op de bouwplaatsen van Trebbe en zij zijn niet de enige die leren, want ik ben ook nooit te oud om te leren. Ik leer nog elke dag.”
Van Harrie een Trebbiaan maken
In 1986 heeft Harrie bij Trebbe gesolliciteerd naar aanleiding van een advertentie in de krant. “Ik werkte bij een familiebedrijf in Epe als timmerman/voorman maar kon daar niet verder groeien. Dus de vacature van Trebbe voor een deeluitvoerder voor 187 woningen in Almere trok mij wel aan. Mijn eerste gesprek was met de uitvoerder en projectleider van dit werk. Er waren meerdere sollicitanten, maar vooral de uitvoerder zag wel potentie in me. Hij vertelde me later dat hij van mening was dat ze van mij wel een Trebbiaan konden maken. En na mijn tweede gesprek met de directeur van Trebbe en twee medewerkers van Personeelszaken kon ik op 25 augustus bij Trebbe beginnen.”
Eerste werkdag
Harrie kan zich zijn eerste werkdag bij Trebbe nog heel goed herinneren. “In mijn Ford Escort reed ik vanuit Epe naar het kantoor in Zwolle,” gaat Harrie verder. “Een projectleider nam me mee naar een bouwplaats in Zwolle-Zuid waar Trebbe op dat moment vele nieuwe woningen aan het bouwen was. Na het project bekeken te hebben werd ik door de projectleider weggebracht naar Almere en waar ik aan de slag ging als deeluitvoerder afbouw want het project met de 187 woningen zat al in de oplevering. Aan het eind van de middag reed ik met een collega-deeluitvoerder mee terug naar het kantoor in Zwolle, waarna ik weer met mijn Ford Escort naar huis in Epe reed.”
Ingrijpende renovatie in Het Dorp
Een jaar na zijn indiensttreding kreeg Harrie zijn eerste project als uitvoerder: het groot onderhoud van 23 woningen aan de Buitengasthuisstraat in Zwolle. “Bij mijn vorige werkgever had ik veel renovatie-ervaring opgedaan, dus bij Trebbe heb ik in het begin ook meegewerkt aan meerdere renovatieprojecten in de regio van Zwolle. En tijdens het groot onderhoud van 128 woningen in de Zwolse wijk Aa-landen werd ik in 1992 gevraagd voor de uitbreiding en renovatie van Het Dorp in Arnhem. Deze woongemeenschap voor gehandicapten had landelijke bekendheid gekregen in 1962 door de geldinzamelingsactie van Mies Bouwman. In Het Dorp hebben we gedurende drie jaar in negen fases 300 woningen en diverse gemeenschappelijke ruimtes opgeknapt. Een ingrijpende renovatie, maar prachtig om te doen. De bewoners waren zo dankbaar. Hun gerenoveerde woningen zaten vol met techniek waardoor zij hun zelfstandigheid terugkregen.”
Eerste nieuwbouw is in alle opzichten bijzonder
Jarenlang heeft Harrie vele renovatieprojecten uitgevoerd en daardoor kreeg hij de naam van ‘renovatie-uitvoerder’. “Maar ik wilde ook graag nieuwbouw doen want als je klaar bent met een renovatieklus dan kun je aan de buitenkant niet zien wat je gedaan hebt,” legt Harrie uit. En die kans kreeg Harrie. “In Zwolle waren we 280 flatwoningen in Holtenbroek aan het renoveren en toen het project halverwege was, werd ik gevraagd voor de uitbreiding van TBS-kliniek Veldzicht in Balkbrug, dat na oplevering in 1999 de eerste longstay-kliniek van Europa was. Naast nieuwbouw was dit ook mijn eerste project als hoofduitvoerder. En niet alleen het bouwen op een bestaand gevangenisterrein was complex, ook het ontwerp was bijzonder uitdagend maar ik denk met plezier aan dit project terug want samen met een erg fijn projectteam hebben we de klus geklaard.”
Hoogwaardige nanotechniek van één miljardste meter
Na de TBS-kliniek heeft Harrie alleen nog maar nieuwbouwprojecten gerealiseerd. En niet alleen voor Trebbe, ook is hij een keer uitgeleend aan Dijkham bouw. Voor dit zusterbedrijf heeft Harrie aan de snelweg in Lelystad Dopak-Topa gebouwd. “Een mooi project, maar ook heb ik mooie herinneringen aan het NanoLab op de universiteitscampus in Enschede. Aan deze nieuwbouw met onder meer kantoren, cleanrooms en laboratoria werden uitermate hoge eisen gesteld. Zo hebben we de trillingsarme vloeren exact uitgevoerd volgens het door ons ingediende werkplan met als resultaat dat de metingen na werktijd succesvol waren. En ook het stofvrij werken in de cleanrooms was een heikel punt. Maar door de werkzaamheden zoals boringen van tevoren uit te voeren en een sluis naar de cleanroom te gebruiken is het gelukt om het project in één keer goed op te leveren.”
Geleerd om vooruit te kijken
Tijdens zijn loopbaan heeft Harrie aan vele aansprekende projecten gewerkt voor verschillende doelgroepen. “Die afwisseling vond ik fijn, steeds een nieuw project met een andere architect, andere opdrachtgever en een nieuw team. Ik kijk terug op goede samenwerkingen en dat komt omdat ik van een hoofduitvoerder bij Trebbe geleerd heb om iedereen in zijn waarde te laten en dat helpt je verder. Ook heb ik van collega’s geleerd om ver vooruit te kijken want je moet als uitvoerder ruimer denken om te overzien waar de valkuilen komen. Behalve uitvoerende en controlerende taken heb je op de bouwplaats ook echt een organisatorisch vermogen nodig.”
Praktijkervaring delen
Harrie heeft dus geleerd van zijn collega’s, maar zelf draagt hij ook graag zijn kennis over op jongeren. Daarom is Harrie in 2010 leerlingcoördinator geworden. “In het begin had ik als hoofduitvoerder te weinig tijd om deze taak goed uit te voeren. Dus toen heb ik het samen met een collega-hoofduitvoerder gedaan. Echter in 2018 werd ik door Trebbe gevraagd of ik de functie van hoofduitvoering kwaliteit wilde uitoefenen en sindsdien heb ik ook voldoende tijd om de leerlingen te coördineren.” In deze nieuwe functie werkt Harrie overkoepelend over alle businessunits van Trebbe. “Ik kan al mijn praktijkervaring meenemen en delen. Zo doet bijvoorbeeld een projectmanager een beroep om mij om de kwaliteit te controleren van de bouwkundige details in de VO-fase. En als een uitvoerder een probleem heeft dan kan hij mij vragen om langs te komen om het detail te bekijken. En natuurlijk kom ik ook regelmatig op de bouwplaats om een leerling te bezoeken.”
Leren werken met de computer
Op de vraag wat er veranderd is tijdens zijn lange loopbaan antwoordt Harrie: digitalisering. “Dat is een verbetering waar je niet zonder kunt. Toen ik begon bij Trebbe schreef ik nog bonnen en ik was bijna 40 jaar oud toen de automatisering op de bouwplaats begon. Zo kreeg ik in 1996 mijn eerste mobiele telefoon, een Nokia met een Trebbe-gele kap. En rond de eeuwwisseling kreeg ik op de bouwplaats van Het Jeurlink in Deventer mijn eerste computer in de keet. Ik ging meteen urenbriefjes met de computer schrijven maar ik wilde graag veel meer leren om beter met de computer te kunnen werken. Daarom ben ik met een collega-uitvoerder gedurende een paar wekenlang elke woensdag naar kantoor in Zwolle gegaan waar we om 15.00 uur computerles van collega Nico Blaauw kregen.”
Wil jij ook werken bij Trebbe?
Gezin en Trebbe als warme deken
Tijdens zijn loopbaan hebben ook maatschappelijke veranderingen plaatsgevonden, maar volgens Harrie blijft het gezin onverminderd belangrijk. Harrie vertelt dat hij zijn werk goed kon uitoefenen om dat hij thuis een vrouw heeft/had die achter hem stond en hun gezin draaiende hield. “Die zekerheid vond ik fijn. Thuis zitten wij ’s ochtends voor vertrek naar mijn werk samen aan tafel met een ontbijtje en staat mijn koffer met broodtrommel en fruit alweer klaar in de keuken. Mijn vrouw Wilna verdient daarmee een groot compliment. Ik ga dan ook de dagelijkse verrassingen in mijn broodtrommel missen. Tegenwoordig gaat het bij veel gezinnen anders en werken de beide ouders parttime en zorgen ze beide voor de kinderen.” Maar ondanks deze maatschappelijke veranderingen is volgens Harrie de warme deken die Trebbe als familiebedrijf is, nooit veranderd. “Als je je best doet dan beloont Trebbe je daarvoor en dat waardeer ik. Je krijgt verantwoording en vrijheid en dat is een groot gemeen goed waar je mee om moet kunnen gaan. Bovendien moet je altijd kwalitatief goed werk leveren. Ik zeg altijd: wat je thuis niet zou accepteren, moet je op het werk ook niet willen maken.”
Toekomst
Nu Harrie 67 jaar wordt, stapt hij in zijn leven een nieuwe fase in maar de deur naar Trebbe blijft wel open staan. “Ik blijf de leerlingen coördineren, dus ik zal nog af en toe op kantoor en de bouwplaatsen komen. Ik blijf dus samenwerken met mijn collega’s die ik als interne klanten zie en ook zo met ze omga. Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk om altijd een reactie terug te geven als ik iets afgehandeld heb. Ook ontmoet ik (oud-)collega’s van Trebbe bij Krasse Knarren, wij wandelen samen een paar keer per jaar. En verder kan ik nu meer tijd gaan besteden aan mijn familie. We hebben vijf dochters en dertien kleinkinderen. Bovendien valt er bij hen altijd wel iets te klussen. En verder ga ik met Wilna genieten van de natuur en onze caravan. Deze staat nu nog op een vaste plek aan de Waal in Gendt, maar vanaf 30 juni gaan we ermee reizen zoals naar Frankrijk. Maar eerst vliegen we voor een paar weken naar Portugal. Kortom genoeg leuke vooruitzichten om naar uit te kijken.”
